Spis treści
ToggleW mojej praktyce często spotykam rodziców, którzy niepokoją się nietypowymi objawami u dziecka po przebytej anginie paciorkowcowej. Tiki, nagłe zmiany zachowania, drżenia mięśni, osłabienie czy nawet zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne budzą pytania czy są możliwe takie powikłania neurologiczne anginy.
Dla wielu rodziców pojawienie się takich objawów jest jednoznacznie kojarzone z przebytym zakażeniem paciorkowcem. I chociaż rzeczywiście istnieją powikłania neurologiczne, które mogą wystąpić po paciorkowcowym zapaleniu gardła – jak zespół PANDAS, pląsawica Sydenhama, zespół Guillain-Barré czy popaciorkowcowe zapalenie mózgu i rdzenia – to na szczęście są to przypadki rzadkie.
W praktyce klinicznej objawy takie jak tiki czy zaburzenia zachowania u dzieci zdarzają się dość często, ale tylko w małej części przypadków mają one udokumentowany związek z wcześniejszym zakażeniem paciorkowcowym. Świat nauki jest tu bardzo podzielony – nie ma pełnej zgody co do tego, jak często i w jakich mechanizmach bakteria może wpływać na układ nerwowy dziecka. I czy może ona być przyczyną zespołu PANDAS.
Właśnie dlatego tak ważne jest rzetelne udokumentowanie epizodu bólu gardła z gorączką – najlepiej przy użyciu testu antygenowego lub potwierdzonego wyniku wymazu z gardła – jeszcze zanim pojawią się ewentualne objawy neurologiczne. Tylko wtedy możemy z większym prawdopodobieństwem wiązać późniejsze symptomy z faktycznym zakażeniem paciorkowcem.
W tym artykule przybliżę:
Ten artykuł jest częścią cyklu poświęconego powikłaniom po szkarlatynie i anginie. Szerszy opis mechanizmów, przyczyn i objawów znajdziesz tutaj: Powikłania szkarlatyny i anginy paciorkowcowej u dzieci – przyczyny, rodzaje i objawy
Angina paciorkowcowa to częsta infekcja u dzieci – objawia się silnym bólem gardła, gorączką i trudnościami w połykaniu. Wywołują ją bakterie zwane paciorkowcami grupy A.
U większości dzieci choroba mija bez powikłań, ale u niektórych układ odpornościowy zaczyna działać zbyt intensywnie. Zamiast wyciszyć się po zwalczeniu infekcji, może przez pomyłkę zaatakować komórki nerwowe dziecka – jakby je pomylił z bakteriami. Taka reakcja może uszkodzić mózg albo nerwy i prowadzić do objawów neurologicznych.
Czasami po infekcji gardła układ odpornościowy „nie wyłącza się” i zaczyna atakować własne tkanki – w tym przypadku układ nerwowy czyli mózg i nerwy . To nie jest wina samej bakterii, tylko błędna reakcja organizmu.
Może pojawić się nagła zmiana zachowania dziecka – np. tiki, niepokój, natręctwa albo mimowolne ruchy rąk i nóg. Tak działa np. zespół PANDAS albo pląsawica Sydenhama – choroby, które wynikają z pomyłki układu odpornościowego po anginie. Opisuję je dokładniej w dalszej części artykułu.
Zdarza się, że dziecko po anginie ma trudności z chodzeniem, słabsze mięśnie albo dziwne drętwienia rąk czy nóg. To może być skutek zapalenia nerwów obwodowych – układ odpornościowy może zaatakować osłonki nerwów, co zaburza ich pracę. Tak wygląda początek zespołu Guillain-Barré, o którym też piszę później.
Bezpośrednie zapalenie mózgu spowodowane paciorkowcem jest bardzo rzadkie. Ale silna reakcja organizmu na infekcję może doprowadzić do stanu zapalnego w mózgu lub rdzeniu. Dziecko może być wtedy senne, wymiotować, mieć trudności z kontaktem – to poważne objawy i wymagają pilnej diagnostyki.
Tak – u małych dzieci gorączka może wywołać drgawki. Choć wyglądają groźnie, zwykle nie zostawiają trwałych śladów. Odwodnienie, osłabienie czy duże zmęczenie infekcją też mogą chwilowo zaburzyć funkcjonowanie układu nerwowego – warto wtedy skonsultować się z lekarzem.
Większość dzieci po anginie wraca do zdrowia bez żadnych problemów. Czasem jednak, po kilku dniach lub tygodniach, zaczynają dziać się rzeczy, które niepokoją rodziców. Dziecko zmienia się „nie do poznania” – staje się rozdrażnione, robi dziwne ruchy, ma nietypowe zachowania.
Poniżej zebrałem objawy, które mogą świadczyć o powikłaniach neurologicznych po anginie paciorkowcowej:
Co może zauważyć rodzic? | Na co może to wskazywać? |
---|---|
Dziecko nagle zaczyna mrugać, potrząsać głową, robi miny | Tiki – czasem pierwszy objaw zespołu PANDAS po infekcji gardła |
Niespodziewanie staje się agresywne lub bardzo drażliwe | Może być reakcją układu nerwowego po zakażeniu paciorkowcem |
Zaczyna myć ręce wiele razy dziennie, unika dotykania rzeczy | Zachowania natrętne – mogą pojawić się po anginie |
Chód staje się chwiejny, dziecko jakby „plątało” nogami | Objaw neurologiczny – możliwa pląsawica Sydenhama lub inny problem z móżdżkiem |
Silne osłabienie mięśni, niestabilny chód | Może świadczyć o zajęciu nerwów obwodowych, np. w zespole Guillain-Barré |
Skarży się na zawroty głowy, mdłości, chce się kłaść w ciągu dnia, wymioty, senność, „nieobecny wzrok” | Pogarszający się stan – może wskazywać na zapalenie mózgu. Objawy ostrzegawcze – konieczna pilna konsultacja lekarska |
Nie trzeba panikować przy każdym nietypowym zachowaniu, ale jeśli coś niepokoi, lepiej skonsultować to z lekarzem. Zwłaszcza jeśli objawy pojawiły się po niedawno przebytej anginie.
Zespół PANDAS to skrót od angielskiego „Pediatric Autoimmune Neuropsychiatric Disorders Associated with Streptococcal infections”. Mówiąc prościej – chodzi o sytuację, w której po infekcji paciorkowcowej pojawiają się nagłe zmiany w zachowaniu dziecka: tiki, lęki, natręctwa.
Rodzice często pytają, czym jest zespół PANDAS i czy może mieć związek z wcześniejszym bólem gardła. W świecie naukowym nie ma pełnej zgody co do mechanizmu tej choroby. Jedna z teorii mówi, że po przebyciu anginy układ odpornościowy może „pomylić się” i zacząć atakować fragmenty mózgu odpowiedzialne za emocje i zachowanie.
Objawy zespołu PANDAS pojawiają się zwykle nagle – dziecko przestaje być sobą. Niektórzy porównują to do „zaciągnięcia kurtyny” – z dnia na dzień zmienia się sposób mówienia, ruchy, reakcje. Choć teoria PANDAS budzi dyskusje, wielu specjalistów uważa, że warto rozważyć to rozpoznanie, zwłaszcza gdy zmiany zachodzą tuż po infekcji gardła.
W 2024 roku opublikowano nowy kwestionariusz do oceny objawów PANDAS i PANS. Narzędzie to pomaga lekarzom zebrać wywiad, ale nie zastępuje diagnostyki. Z kolei inne badanie z 2025 roku opisało, że rodzeństwo dzieci z PANS przeżywa silny stres, obserwując zmiany zachowania brata lub siostry. To pokazuje, że problem dotyka całej rodziny.
To jedno z klasycznych powikłań gorączki reumatycznej, które może pojawić się u dziecka po przebytej anginie paciorkowcowej. Pląsawica Sydenhama objawia się mimowolnymi, nieskoordynowanymi ruchami rąk, nóg lub twarzy – dziecko nie potrafi utrzymać kubka, „gubi” ruchy, ma nagłe skręty głowy, potykanie się, a czasem też chwiejny chód.
W książkach medycznych można przeczytać, że objawy są tak charakterystyczne, że trudno je przeoczyć. Ale w rzeczywistości bywa inaczej.
W badaniu włoskim z 2024 roku lekarze przyznali, że pląsawica Sydenhama bywa mylona z problemami emocjonalnymi lub nerwicowymi. Dzieci trafiały najpierw do psychologa, zanim ktoś powiązał objawy z przebyciem anginy. Wczesna diagnoza i współpraca z neurologiem dziecięcym pozwalają szybciej wdrożyć leczenie.
To rzadkie, ale poważne powikłanie, które może pojawić się po różnych infekcjach – także po anginie paciorkowcowej. Zespół Guillain-Barré polega na tym, że układ odpornościowy zaczyna atakować nerwy odpowiedzialne za ruch i czucie.
Dziecko może zacząć skarżyć się na osłabienie nóg, trudności z chodzeniem, drętwienie palców albo uczucie „watowatości” w kończynach. Objawy zwykle narastają w ciągu kilku dni. Wymagają pilnej oceny neurologicznej i często hospitalizacji.
Guillain-Barré może rozwinąć się nie tylko po paciorkowcu, ale też po grypie, ospie wietrznej, a nawet po zwykłej infekcji pokarmowej. Piszę o tym w odpowiednich artykułach na moim blogu:
Po anginie, w rzadkich przypadkach, może dojść do zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego – stanu znanego jako ADEM. Objawy to senność, wymioty, osłabienie kończyn, a czasem zaburzenia świadomości. Wymaga szybkiej diagnostyki i leczenia w szpitalu.
Opisano przypadek dziecka, u którego ADEM wystąpiło po anginie z powikłanym zapaleniem nerek. Wczesne leczenie pozwoliło uniknąć trwałych następstw.
To rzadki stan, w którym układ odpornościowy atakuje komórki mózgu, prowadząc do nagłych zmian w zachowaniu, trudności w mowie, zaburzeń ruchu i świadomości. Może przypominać ADEM lub zespół PANDAS, ale wymaga innego leczenia – zwykle podaje się sterydy lub immunoglobuliny dożylnie.
Wczesne rozpoznanie zwiększa szansę na pełne wyzdrowienie i ograniczenie skutków neurologicznych.
Po anginie, zwłaszcza paciorkowcowej, może dojść do uszkodzenia nerwów obwodowych. Objawy nie pojawiają się nagle, jak w Guillain-Barré, ale rozwijają się powoli: dziecko skarży się na mrowienie, osłabienie mięśni, ból kończyn, trudność w precyzyjnych ruchach.
W jednym z opisanych przypadków dziecko miało utrzymujące się miesiącami osłabienie i zaburzenia czucia – potwierdzono polineuropatię o podłożu zapalnym po infekcji paciorkowcowej.
Kiedy mówimy o powikłaniach po anginie paciorkowcowej, warto rozróżnić dwa główne mechanizmy: powikłania autoimmunologiczne i infekcyjne.
Te pierwsze — jak zespół PANDAS, pląsawica Sydenhama czy zespół Guillain-Barré — to efekt tego, że układ odpornościowy reaguje zbyt mocno, atakując własne komórki, nawet po tym, jak zakażenie już minęło.
Powikłania infekcyjne to coś innego: bakterie nadal są obecne w organizmie i rozprzestrzeniają się poza gardło. W takiej sytuacji paciorkowce mogą dostać się do krwiobiegu i wywołać np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, ropnie mózgu, zakażenia nerek albo ropień okołomigdałkowy.
Są to powikłania rzadkie, ale wymagają pilnego leczenia — zazwyczaj antybiotykiem dożylnym.
To jedno z najpoważniejszych powikłań infekcyjnych po anginie paciorkowcowej. Choć występuje bardzo rzadko, może rozwinąć się, gdy paciorkowce z gardła przedostaną się do mózgu przez krew.
Objawy: wysoka gorączka (powyżej 38°C), silny ból głowy, wymioty, sztywność karku, światłowstręt, niepokój, senność, „nieobecność”.
Ropień mózgu to zbiornik ropy, który może powstać w wyniku przedłużającego się lub niedoleczonego zakażenia (np. ropnia okołomigdałkowego, zapalenia zatok, infekcji ucha).
Choć nie jest to typowe powikłanie anginy, może być z nią pośrednio związane.
Objawy: bóle głowy, gorączka, nudności, pogorszenie koncentracji, zaburzenia równowagi, drgawki.
Ciekawostka: u dzieci z wadami twarzoczaszki lub obniżoną odpornością ryzyko jest wyższe.
W przeciwieństwie do ADEM, tu przyczyną jest bezpośrednie wniknięcie bakterii lub ich toksyn do mózgu.
Objawy są ciężkie: pogorszenie stanu ogólnego, senność, gorączka, drgawki, trudności w mówieniu lub oddychaniu.
Tak, drgawki gorączkowe mogą pojawić się u małych dzieci w przebiegu anginy – szczególnie przy gwałtownym wzroście temperatury.
Najczęściej:
Mimo to po pierwszym epizodzie należy skonsultować się z lekarzem, aby wykluczyć poważniejsze przyczyny (np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych).
Rozpoznanie powikłań neurologicznych po anginie nie opiera się na jednym badaniu. Lekarz musi zebrać dokładny wywiad, ocenić objawy i zlecić odpowiednie testy.
Dodatkowe badania: CRP, OB, ASO, badania obrazowe (np. rezonans), czasem analiza płynu mózgowo-rdzeniowego.
Więcej w artykułach:
U dzieci z PANDAS rezonans zwykle nie pokazuje zmian, ale jest zalecany przy nietypowych objawach.
Płyn mózgowo-rdzeniowy badany jest, gdy podejrzewa się zapalenie mózgu – w PANDAS zwykle jest prawidłowy.
Cecha | Zespół PANDAS | Zespół Tourette’a | Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD) | ADHD |
---|---|---|---|---|
Nagły początek objawów | Często po infekcji | Nie | Rzadko | Nie |
Tiki | Często | Często | Możliwe (reakcja na lęk) | Sporadycznie |
Natręctwa (myśli/rytuały) | Często | Rzadziej | Często | Rzadko |
Związek z paciorkowcem | Możliwy (dyskusyjny) | Nie | Nie | Nie |
Gorączka lub objawy infekcji wcześniej | Zdarza się | Nie | Nie | Nie |
W przypadku podejrzenia powikłań neurologicznych po anginie dziecko powinno trafić do szpitala.
To nie tylko kwestia leczenia, ale i diagnostyki – potrzebne są konsultacje neurologiczne, obrazowanie, badania laboratoryjne.
W województwie warmińsko-mazurskim diagnostyką i leczeniem zajmuje się m.in.:
Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy w Olsztynie.
Podczas hospitalizacji często wykonywane są także badania pod kątem innych powikłań:
Więcej na ten temat w pozostałych artykułach na moim blogu.
Nie każda infekcja gardła to angina paciorkowcowa. Jeśli lekarz ma uzasadnione podejrzenie infekcji bakteryjnej — np. na podstawie testu antygenowego lub wywiadu — wtedy podanie antybiotyku (najczęściej penicyliny) ma uzasadnienie.
Właściwie dobrane i wdrożone leczenie zmniejsza ryzyko powikłań, również neurologicznych.
Samo leczenie powinno trwać tyle, ile zalecił lekarz — nie należy go przerywać wcześniej.
Jeśli przebieg choroby był ciężki albo po anginie pojawiły się nietypowe objawy (np. tiki, osłabienie, zmiana zachowania), warto wykonać badania kontrolne:
W niektórych przypadkach konieczna jest konsultacja neurologiczna. Więcej o badaniach znajdziesz w innych artykułach na moim blogu.
Nie wszystkim, ale wielu tak. Kluczem jest:
Jeśli cokolwiek wydaje się „nie takie jak zwykle” — warto skonsultować się z lekarzem. Im wcześniej zareagujemy, tym większa szansa, że uda się uniknąć poważnych następstw.
Angina paciorkowcowa to choroba, która u większości dzieci przebiega bez powikłań.
Czasem jednak mogą pojawić się objawy, które budzą niepokój — neurologiczne lub psychiatryczne.
Choć to rzadkość, warto wiedzieć, że istnieją zarówno powikłania autoimmunologiczne (jak PANDAS, pląsawica), jak i infekcyjne (np. ropnie, zapalenie mózgu).
Najważniejsze to znać typowe objawy i wiedzieć, kiedy warto się im przyjrzeć uważniej.
Trafna diagnoza i spokojna reakcja mają tu większe znaczenie niż pośpiech.
A jeśli ktoś ma wątpliwości — może znaleźć więcej informacji i przykładów w artykułach, które przygotowałem na blogu.
Jeśli artykuł okazał się dla Ciebie pomocny — udostępnij go innym rodzicom.
Temat powikłań po anginie paciorkowcowej nadal bywa mało znany, a świadomość objawów może sprawić, że dziecko szybciej trafi do specjalisty i uniknie poważniejszych komplikacji.
Dziękuję za przeczytanie i zaufanie
– Michał Brożyna, pediatra i kardiolog dziecięcy
Nie. Wiele infekcji gardła ma podłoże wirusowe i ustępuje samoistnie. Antybiotyk (np. penicylina fenoksymetylowa — lek pierwszego wyboru) jest zalecany tylko przy potwierdzonej anginie bakteryjnej wywołanej przez paciorkowca z grupy A. Leczenie antybiotykiem powinno być wdrożone po rozpoznaniu i trwać zgodnie z zaleceniem lekarza.
W niektórych przypadkach tak. Po przebyciu anginy paciorkowcowej i wystąpieniu objawów stanu zapalnego (np. gorączki, osłabienia, bólu mięśni) lekarz może zlecić badania takie jak morfologia, ASO, CRP, OB, badanie moczu, a także EKG lub echo serca.
W razie duszności lub problemów z oddychaniem — także RTG klatki piersiowej.
Tak, może. Wśród możliwych powikłań anginy są m.in. zapalenie zatok przynosowych, kłębuszkowe zapalenie nerek czy zapalenie mięśnia sercowego.
Więcej o tym piszę w osobnych artykułach na blogu.
Objawy mogą pojawić się nagle — czasem nawet w ciągu 12 godzin do 4 dni po ustąpieniu typowych objawów infekcji.
Ważna jest obserwacja dziecka — jeśli występuje senność, drażliwość, dziwne ruchy lub objawy nasilają się, nie warto czekać.