

Spis treści
ToggleOdra u większości dzieci kończy się pełnym wyzdrowieniem, jednak u części może prowadzić do powikłań wymagających kontroli lekarskiej. Najczęstsze z nich to zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego i zapalenie krtani, które pojawiają się w pierwszych dniach choroby. Znacznie rzadziej, po wielu latach, może wystąpić tzw. podostre stwardniające zapalenie mózgu (SSPE). W 2024–2025 r. WHO i ECDC odnotowały wzrost liczby ciężkich przypadków głównie wśród nieszczepionych dzieci [1][2].
W tym artykule wyjaśniam, kiedy powikłania są częścią normalnego przebiegu choroby, a kiedy powinny budzić niepokój, jak wygląda diagnostyka kontrolna po przebytej odrze i jak rodzice mogą wspierać dziecko w rekonwalescencji.
Nie opisuję tu leczenia samej odry – o tym więcej w artykule o postępowaniu domowym i szpitalnym.
Wirus odry uszkadza nabłonek dróg oddechowych i osłabia mechanizmy obronne organizmu nawet na kilka tygodni po chorobie [3]. To zjawisko nazywa się „immunosupresją po odrze” – w tym okresie dziecko staje się bardziej podatne na infekcje bakteryjne. Uszkodzenie rzęsek nabłonka oddechowego ułatwia wnikanie bakterii, a spadek liczby limfocytów T osłabia pamięć immunologiczną.
W praktyce oznacza to, że po przechorowaniu odry dziecko może częściej zapadać na inne infekcje, np. zapalenie oskrzeli czy zapalenie ucha środkowego.
W badaniach WHO wskazuje się, że ta wtórna „amnezja odpornościowa” może trwać nawet 6–8 tygodni [4]. Dlatego zaleca się, by po chorobie dziecko unikało kontaktu z osobami przeziębionymi i przez pewien czas nie uczęszczało do żłobka lub przedszkola.
Więcej na temat odry w przewodnim artykule z tego cyklu Odra u dzieci – objawy, szczepienia i aktualna sytuacja epidemiologiczna
Najczęstszymi wczesnymi powikłaniami odry u dzieci są zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc oraz zapalenie krtani. Występują one u 10–20% pacjentów, szczególnie u niemowląt i dzieci z niedoborami odporności [5].
Objawy aktywnej choroby opisuję w artykule „Objawy Objawy odry u dzieci — jak rozpoznać w przedszkolu
| Powikłanie | Częstość | Objawy | Postępowanie |
|---|---|---|---|
| Zapalenie ucha środkowego | 5–15 % | ból ucha, gorączka | antybiotyk, kontrola pediatry |
| Zapalenie płuc | 6–10 % | kaszel, duszność | USG albo RTG, nawodnienie, leczenie szpitalne (jeśli ciężkie) |
| Zapalenie krtani | 3–5 % | chrypka, świst krtaniowy | nawilżanie, leki rozszerzające drogi oddechowe |
Źródło: ECDC Measles Annual Epidemiological Report 2023 [6]
Najpoważniejszym późnym powikłaniem jest podostre stwardniające zapalenie mózgu (SSPE). To rzadka, ale bardzo ciężka choroba, występująca po kilku lub kilkunastu latach od przebycia odry – zwłaszcza u dzieci, które zachorowały przed ukończeniem drugiego roku życia [7]. SSPE prowadzi do postępującego uszkodzenia mózgu, utraty funkcji poznawczych, drgawek i zaburzeń zachowania. Choroba ma przebieg nieodwracalny.
W 2024 roku WHO potwierdziła kilka przypadków SSPE w Europie Wschodniej, głównie u nieszczepionych dzieci. Zakażenie wirusem odry może w rzadkich przypadkach utrzymywać się w mózgu w formie utajonej, a po latach wywoływać stan zapalny prowadzący do demielinizacji [8].
Choć to niezwykle rzadkie powikłanie (1 przypadek na 10–20 tysięcy infekcji), jego przebieg jest dramatyczny.
Po przebyciu odry warto zaplanować kontrolną wizytę u pediatry po 1–2 tygodniach od ustąpienia gorączki. Lekarz ocenia wtedy stan ogólny dziecka, osłuchowo bada płuca, sprawdza uszy i spojówki.
U dzieci, które długo kaszlą lub są osłabione, wskazane jest wykonanie morfologii, OB lub CRP, by ocenić, czy organizm nie walczy z nadkażeniem bakteryjnym [9].
U niektórych pacjentów, zwłaszcza po przebytym zapaleniu płuc, przydatne bywa USG płuc lub badanie RTG klatki piersiowej, w celu potwierdzenia ustąpienia zmian.
W przypadku utrzymujących się bólów głowy lub zawrotów — pediatra może zlecić konsultację neurologiczną.
Badania kontrolne nie są rutynowe u każdego dziecka, ale warto je rozważyć, gdy rekonwalescencja się przedłuża, dziecko traci na wadze, ma suchy kaszel lub nadal wygląda na osłabione.
W większości przypadków wystarczy regularny sen, nawodnienie, lekkostrawna dieta i cierpliwość.
Więcej na temat diagnostyki odry w artykule Diagnostyka odry u dzieci w gabinecie lekarskim – test PCR, IgM i procedury sanepidu
Powrót do pełnej aktywności po odrze powinien być stopniowy. Nawet jeśli dziecko czuje się już lepiej, układ odpornościowy potrzebuje czasu na regenerację [10].
Najbezpieczniej wrócić do szkoły lub przedszkola po 7–10 dniach od ustąpienia gorączki.
U dzieci, które miały zapalenie płuc lub inne powikłania, okres ten wydłuża się do 3–4 tygodni.
Lekarz kontrolny powinien sprawdzić płuca, tętno i ogólną wydolność fizyczną dziecka przed powrotem do zajęć sportowych.
Rodzice często pytają, czy warto podawać suplementy „na odporność” po odrze.
Nie ma dowodów, że przyspieszają one regenerację. Najważniejsze są odpoczynek, odpowiednie nawodnienie i stopniowe zwiększanie aktywności fizycznej.
Kilkuletnia dziewczynka została przyprowadzona do gabinetu z gorączką, zaczerwienionymi oczami i drobną wysypką na twarzy i tułowiu.
Rodzice obawiali się odry, ponieważ dziecko nie było jeszcze zaszczepione drugą dawką MMR.
W badaniu zauważyłem powiększone węzły szyjne i typowe cechy zapalenia spojówek, ale bez charakterystycznych plamek Koplika.
Wykonany test combo potwierdził infekcję adenowirusową.
Zastosowano leczenie objawowe – preparaty przeciwgorączkowe i miejscowe krople do oczu.
Po kilku dniach stan dziecka się poprawił, a zmiany skórne ustąpiły.
To częsty przykład sytuacji, gdy objawy mogą przypominać odrę, ale dokładna diagnostyka pozwala uniknąć niepotrzebnego niepokoju i izolacji.
Odra przez stulecia była jedną z najgroźniejszych chorób zakaźnych wieku dziecięcego.
W XVII wieku królowa Maria II Stuart zmarła na odrę w wieku 32 lat, mimo ówczesnych prób „leczenia krwią”.
W XVIII wieku Wolfgang Amadeus Mozart przechorował odrę i bliskie zapalenie opon mózgowych, co w tamtych czasach często kończyło się tragicznie.
Szczególnie dramatyczna była epidemia na Fidżi w 1875 roku, kiedy odra przywieziona przez żeglarzy z Sydney doprowadziła do śmierci ponad jednej trzeciej ludności wyspy.
Dopiero w drugiej połowie XX wieku szczepienia masowe zmieniły historię tej choroby, praktycznie eliminując ciężkie powikłania neurologiczne i zgony w krajach rozwiniętych [11].
Większość dzieci po odrze zdrowieje bez komplikacji, jednak świadomość możliwych powikłań pozwala rodzicom reagować na czas.
Szczególnej uwagi wymagają dzieci nieszczepione, osłabione lub te, które chorują przewlekle.
Regularna kontrola pediatry i obserwacja dziecka w kolejnych tygodniach po chorobie to najlepszy sposób, by uniknąć późnych problemów zdrowotnych.
Najczęściej występują zapalenie ucha środkowego i zapalenie płuc. Występują u 5–10 % dzieci, szczególnie u niemowląt, niedożywionych lub z obniżoną odpornością.
Objawy to gorączka, kaszel, ból ucha, duszność i osłabienie. Większość dzieci zdrowieje w ciągu 2–3 tygodni przy odpowiednim leczeniu [1].
Zalecana jest wizyta kontrolna 7–14 dni po ustąpieniu objawów. Pediatra ocenia stan ogólny, płuca, uszy i spojówki oraz może zadecydować o badaniach dodatkowych (OB, CRP).
W razie potrzeby ustala też, kiedy dziecko może wrócić do przedszkola lub szkoły [9].
Rzadko, ale tak – jeśli dojdzie do ropnego zapalenia ucha lub ciężkiego zapalenia spojówek.
Wczesna kontrola i leczenie przeciwbakteryjne zapobiegają takim następstwom.
Większość dzieci odzyskuje pełnię zdrowia bez trwałych powikłań [10].
SSPE (podostre stwardniające zapalenie mózgu) to bardzo rzadkie późne powikłanie odry, pojawiające się po kilku latach od zakażenia.
Objawia się zaburzeniami poznawczymi, drgawkami i postępującym pogorszeniem stanu neurologicznego.
U dzieci zaszczepionych MMR praktycznie nie występuje [7][8].
Zazwyczaj 2–3 tygodnie, ale może trwać dłużej, jeśli błony śluzowe są podrażnione.
Warto unikać dymu tytoniowego, zadbać o nawilżenie powietrza i podawać dziecku ciepłe napoje.
Przewlekły kaszel po odrze nie zawsze oznacza nadkażenie [9].
Tak. Jeśli choroba uniemożliwiła terminowe podanie drugiej dawki MMR, szczepienie należy nadrobić po pełnym wyzdrowieniu.
Pediatra pomoże ustalić właściwy odstęp między chorobą a szczepieniem, zwykle ok. 4 tygodni [2][5].
lek. med. Michał Brożyna – pediatra i kardiolog dziecięcy z Olsztyna.
Od ponad 20 lat zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób układu krążenia i zakażeń u dzieci w różnym wieku.
Prowadzi gabinet „Echo” w Olsztynie, gdzie wykonuje m.in. badania USG, EKG i Holter u noworodków i dzieci.
Autor artykułów edukacyjnych dla rodziców na temat profilaktyki i zdrowia dzieci.