Spis treści
ToggleZanim nabrałem doświadczenia, pracując jako pediatra w Olsztynie, myślałem, że ospa wietrzna to jedna z łagodniejszych chorób zakaźnych, którą każde dziecko musi przejść, a ryzyko ich wystąpienia jest niewielkie. Jednak już pierwsze dyżury w ambulatorium pediatrycznym w Szpitalu Dziecięcym oraz praca na oddziale zakaźnym tej placówki szybko zweryfikowały moje podejście.
Pamiętam sytuację, kiedy podczas jednego z dyżurów tata wniósł na barana swojego syna do gabinetu. Było to dla mnie zaskakujące, bo dzieci w wieku przedszkolnym zazwyczaj wchodzą samodzielnie. Gdy postawił chłopca na podłodze, stało się jasne, dlaczego maluch nie mógł wejść sam – przewracał się i chwiał na nogach. Pierwszy raz zobaczyłem tak wyraźną ataksję móżdżkową, a z wywiadu dowiedziałem się, że niedawno przeszedł ospę wietrzną. Wszystko zaczęło się układać w jedną całość. Skierowałem go na oddział zakaźny i przez miesiąc był moim pacjentem.
Tego rodzaju doświadczenia uświadomiły mi, że przypadków ospy jest wiele, ale nie zawsze mają niepowikłany przebieg. W rzeczywistości pierwsze objawy ospy wietrznej, takie jak gorączka i zmiany skórne, mogą być tylko wstępem do poważniejszych komplikacji. Artykuł napisałem, by pomóc rodzicom zauważyć moment, w którym przebieg choroby zaczyna znacznie odbiegać od typowego schematu. Zwykle infekcja ustępuje po kilku dniach swędzącej wysypki, ale zdarza się, że nagle pojawiają się niepokojące objawy wymagające natychmiastowej interwencji lekarskiej.
Warto pamiętać, że zwiększonym ryzykiem wystąpienia powikłań obarczone są dzieci z osłabioną odpornością oraz pacjenci z chorobami przewlekłymi, np. AZS czy wrodzone wady serca. W ich przypadku nawet łagodna infekcja wywołana przez wirus ospy wietrznej i półpaśca może prowadzić do groźnych konsekwencji i wymagać ciągłego nadzoru specjalisty.
W dalszej części artykułu przedstawię najważniejsze rodzaje powikłań: od problemów dermatologicznych, takich jak nadkażenie bakteryjne, poprzez powikłania neurologiczne, w tym zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i zapalenie móżdżku, aż po zapalenie mięśnia sercowego, powikłania hematologiczne i immunologiczne. Osobny rozdział poświęcę sytuacji noworodków oraz kobiet w ciąży. Na zakończenie przygotowałem praktyczne wskazówki, które pomogą zminimalizować ryzyko ich wystąpienia. Wspomnę też o roli szczepień, w tym szczepienia przeciwko ospie wietrznej, które są najskuteczniejszym sposobem ochrony i zalecane w wielu krajach jako obowiązkowe i bezpłatne.
Choroba zwykle rozwija się etapami, a w większości przypadków organizm dziecka sam zwalcza infekcję. Jednak w niektórych sytuacjach ospa może prowadzić do groźnych powikłań. Poniższy schemat przedstawia przebieg choroby oraz potencjalne komplikacje na każdym jej etapie:
Jak widać na schemacie, powikłania mogą dotyczyć zarówno miejscowych zakażeń skóry, jak i narządów wewnętrznych, w tym mózgu, serca czy płuc. W kolejnych sekcjach omówię najczęstsze z nich oraz sposoby ich leczenia i zapobiegania.
Jednym z najczęstszych problemów po przechorowaniu ospy wietrznej są bakteryjne nadkażenia skóry. Wysypka pęcherzyki, które dzieci drapią, co ułatwia bakteriom, takim jak paciorkowce i gronkowce, dostęp do tkanki podskórnej. Stąd biorą się liszajce, ropnie, czyraki, a w cięższych przypadkach zapalenie tkanki łącznej czy nawet martwicze zapalenie powięzi.
Po czym poznać, że doszło do bakteryjnej infekcji? Zmiany skórne stają się zaczerwienione, bardzo bolesne, pojawia się obrzęk lub wyciek ropny. W takiej sytuacji niezbędna jest konsultacja lekarska, ponieważ często konieczne jest włączenie antybiotyku.
Kolejnym zagrożeniem są krwotoczne pęcherze i strupy. Może też pojawić się tzw. plamica ospowa, charakteryzująca się ciemnymi wybroczynami na skórze. Tego typu objawy sygnalizują, że przebieg infekcji jest cięższy niż standardowo, a organizm nie radzi sobie z wirusem ospy wietrznej i półpaśca.
Aby zmniejszyć ryzyko miejscowych powikłań, należy dbać o prawidłową pielęgnację zmian skórnych. Pomocne są kąpiele z dodatkiem łagodzących środków, a także stosowanie miejscowych preparatów odkażających raz lub dwa razy dziennie, np. Octenisept. Warto również zapewnić dziecku luźne ubranka i regularnie obcinać paznokcie,albo zakładać cienkie rękawiczki, co ogranicza drapanie pęcherzyków. Należy też kontrolować gorączkę, korzystając z leków rekomendowanych przez pediatrę. Jeśli dziecko drapie zmiany, narusza ich strukturę, co znacznie zwiększa ryzyko zakażenia bakteryjnego i rozwoju powikłań.
Stosowanie tzw. „papek” (np. pudrów w płynie) w celu wysuszenia wykwitów ospowych było kiedyś dość popularne. Obecnie zaleca się ostrożność, ponieważ nadmierne wysuszanie zmian może prowadzić do pękania skóry i dodatkowego podrażnienia. Zamiast tego częściej poleca się kąpiele z dodatkiem łagodzących preparatów, miejscowe środki odkażające oraz lekkie lotiony lub kremy o działaniu kojącym. Dzięki temu można złagodzić świąd i przyspieszyć gojenie, bez ryzyka kolejnych uszkodzeń skóry.
Dawniej stosowano pioktaninę, która dawała bardzo dobre efekty, ale z czasem została wyparta przez przezroczyste preparaty. Powód? Dzieci pokryte fioletowymi kropkami wyglądały dość… charakterystycznie. Szkoda, bo do dziś mam sentyment do tego widoku – takie „fioletowe dzieci” były kiedyś klasycznym obrazem ospy wietrznej.
Powikłania narządowe i uogólnione po ospie wietrznej najczęściej dotyczą dzieci z zaburzeniami odporności, zarówno pierwotnej, jak i wtórnej (np. w wyniku leczenia immunosupresyjnego). Na szczęście ciężkie powikłania częściej występują u dorosłych niż u dzieci, jednak u najmłodszych również mogą się pojawić i prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Właśnie dlatego dzieci z grup ryzyka wymagają szczególnej czujności i szybkiej reakcji w przypadku niepokojących objawów.
Zapalenie móżdżku i objawy ataksji móżdżkowej opisałem wcześniej. Te objawy ospy wietrznej mogą obejmować zaburzenia chodu i równowagi,oczopląs ,drżenia Dzieci zataczają się, ale zachowują pełną świadomość. Stan ten zazwyczaj ustępuje samoistnie lub pod wpływem leczenia. Aktualnie stosuje się duże dawki sterydów, które skutecznie skracają czas trwania objawów.
Pamiętam dzieci przebywające na oddziale zakaźnym – gdy mogły już samodzielnie dojść do drzwi sali, stawały tam i czekały na posiłek dostarczany przez panie z kuchni. Wilczy apetyt to skutek uboczny sterydoterapii . Po dwóch tygodniach dzieci miały nienaturalnie duże brzuchy i wyglądały jak „kasztanki na zapałkach”. Po odstawieniu sterydów wszystko wracało do normy.
Zapalenie mózgu prowadzi do silnych bólów głowy, gorączki, wymiotów, a w cięższych przypadkach do utraty przytomności. Takie objawy wymagają natychmiastowej hospitalizacji i szczegółowej diagnostyki neurologicznej.
Podobne powikłania mogą wystąpić po innych infekcjach wirusowych u dzieci np. po grypie
Na tego typu powikłania szczególnie narażone są noworodki i niemowlęta, u których jedynym objawem może być bezdech. Dlatego jeśli w domu panuje ospa, warto rozważyć stosowanie urządzeń monitorujących oddech, które mogą pomóc w szybkim wykryciu niepokojących zmian i zapobiec groźnym następstwom.
Może powodować osłabienie mięśni, zwłaszcza nóg, a czasem również rąk. Dziecko nie jest w stanie chodzić ani chwytać zabawek. W ciężkich przypadkach dochodzi do osłabienia mięśni oddechowych, co może prowadzić do niewydolności oddechowej i konieczności wspomagania oddychania.
Leczenie polega m.in. na podawaniu immunoglobulin oraz długotrwałej rehabilitacji. W cięższych przypadkach konieczna jest hospitalizacja w oddziale lub klinice chorób zakaźnych, gdzie wdrażane są procedury zapobiegające dalszym powikłaniom.
Choć te powikłania występują rzadziej, wymagają szybkiej diagnostyki i interwencji lekarskiej, aby uniknąć trwałych następstw neurologicznych. Warto pamiętać, że przebieg choroby może być różny u każdego dziecka, dlatego ważna jest obserwacja i szybka reakcja na niepokojące objawy.
Wszystkie te powikłania wymagają natychmiastowej konsultacji lekarskiej, a w wielu przypadkach także specjalistycznej diagnostyki, w tym badań obrazowych (np. rezonansu magnetycznego).
Najważniejsza jest wczesna diagnostyka, ponieważ podanie odpowiednich leków lub wsparcie rehabilitacyjne może znacząco ograniczyć ryzyko trwałych uszkodzeń. W razie podejrzenia zapalenia mózgu czy móżdżku nie wolno zwlekać – nagłe nasilenie objawów bywa niebezpieczne i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.
Zapalenie płuc to jedno z częstszych powikłań u dzieci z ospą. Infekcja może być pierwotnie ospowa albo, w wyniku osłabienia, może dojść do zakażenia innym wirusem, jak na przykład RSV lub hMPV. Może mieć charakter wirusowy lub bakteryjny np .Mykoplazma pneumonie , a objawia się wzmożonym kaszlem, przyspieszonym oddechem i dusznością.W różnicowaniu przyczyn kaszlu niezwykle przydatne są testy Combo u dzieci Często towarzyszy temu wysoka gorączka. W skrajnych przypadkach rozwija się zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), wymagający intensywnego leczenia w szpitalu.
Rodzice powinni zwrócić uwagę na wszelkie problemy z oddychaniem – jeżeli dziecko zaczyna mieć duszności, skarży się na ból w klatce piersiowej albo jego kaszel się nasila, warto skonsultować się z pediatrą. Przy powikłaniach oddechowych pomocne bywa wykonanie badania RTG klatki piersiowej lub USG płuc. W kontekście innych infekcji oddechowych, zachęcam do przeczytania też o leczeniu infekcji wirusowych u dzieci, by lepiej zrozumieć, jakie metody wspierają najmłodszych w walce z problemami z płucami.
W przypadku cięższych objawów kluczowe jest szybkie wdrożenie leczenia. Pediatra może zalecić antybiotyk (jeśli na podstawie cech ultrasonograficznych zapalenia płuc stwierdzi nadkażenie bakteryjne). Ważne jest także nawodnienie dziecka oraz odpowiedni odpoczynek. Pacjent powinien przebywać w dobrze wietrzonym pomieszczeniu, a temperatura otoczenia nie może być zbyt wysoka. Dzięki temu układ oddechowy pracuje wydajniej, a ryzyko dalszych komplikacji spada. Czasami w celu zapewnienia profesjonalnej opieki dziecko kieruje się do szpitala.
Choć na szczęście powikłania kardiologiczne po ospie wietrznej nie należą do najczęstszych, mogą się zdarzyć, zwłaszcza u młodszych pacjentów. Varicella zoster virus może prowadzić do zapalenia mięśnia sercowego i zapalenia osierdzia, które wymagają czujności i szybkiej diagnostyki.
Pamiętam przypadek dziecka, które kilka dni po ustąpieniu wysypki zaczęło skarżyć się na nietypowe kłucie w klatce piersiowej. Dodatkowo pojawiło się zmęczenie i przyspieszone bicie serca. Szybkie badanie EKG i echo serca wykazało początki stanu zapalnego w mięśniu sercowym. Dodatkowe utrudnienie stanowił fakt, że dziecko niedawno przechodziło mykoplazmę, która także może doprowadzić do zapalenia mięśnia sercowego.
Jeśli pojawiają się tego typu objawy, niezbędna jest pilna konsultacja z kardiologiem dziecięcym. Wczesne zdiagnozowanie zapalenia mięśnia sercowego pozwala uniknąć groźnych następstw, takich jak niewydolność serca czy zaburzenia rytmu.
U dziecka z podejrzeniem powikłań kardiologicznych wykonuję:
Jeśli stan dziecka budzi niepokój, kieruję je do szpitala, gdzie zapewniona jest opieka pediatryczno-kardiologiczna. W warunkach szpitalnych wykonywane są dodatkowe badania:
W przypadku potwierdzonego zapalenia mięśnia sercowego dziecko jest obserwowane i leczone, często wymaga oszczędzającego trybu życia i regularnej kontroli kardiologicznej. Warto pamiętać, że szczepienie przeciwko ospie wietrznej może zmniejszyć ryzyko ich wystąpienia, chroniąc przed groźnymi powikłaniami sercowymi oraz innymi problemami zdrowotnymi.
Zapalenie wątroby u dzieci po ospie nie zdarza się często, ale bywa trudne w leczeniu, zwłaszcza gdy dziecko dodatkowo przyjmuje leki obciążające wątrobę. Objawia się to m.in. bólem brzucha w okolicach prawego podżebrza, zażółceniem skóry i białkówek oka, a także zmianami w wynikach prób wątrobowych.
Z kolei zapalenie nerek, np. kłębuszkowe zapalenie nerek, może prowadzić do obrzęków, zmiany koloru moczu lub jego zmniejszonej ilości. To sygnał, że wirus lub wtórna infekcja wpłynęły na pracę układu moczowego. Każdy z tych problemów wymaga nadzoru pediatry, który wdroży właściwe leczenie i skieruje na dodatkowe badania obrazowe albo laboratoryjne.
Szczególną uwagę warto zwrócić na zespół Rey’a, który pojawia się, gdy podczas ospy dziecko dostaje leki z kwasem acetylosalicylowym (popularną aspirynę). U najmłodszych może to prowadzić do uszkodzenia wątroby i mózgu. Najbezpieczniej jest unikać podawania dziecku aspiryny w trakcie jakiejkolwiek choroby wirusowej, w tym ospy wietrznej, aby nie zwiększać ryzyka jej ciężkiego przebiegu i groźnych powikłań.
Dzieci z niedoborami odporności są szczególnie narażone na ciężki przebieg ospy wietrznej. Infekcja varicella-zoster virus może prowadzić u nich do wielonarządowej niewydolności, gdy układ immunologiczny nie jest w stanie odpowiednio zareagować. Ospa przebiega wtedy szybko, a powikłania pojawiają się lawinowo.
Jeśli dziecko ma zdiagnozowane zaburzenia odporności, zawsze warto skonsultować się z lekarzem w sprawie profilaktycznych szczepień przeciwko ospie wietrznej, które mogą znacząco zmniejszyć ryzyko ciężkich powikłań. W niektórych przypadkach dzieci z osłabioną odpornością mogą również wymagać podania immunoglobulin jako metody ochrony przed infekcją.
U pacjentów z pierwotnymi lub wtórnymi niedoborami odporności ryzyko powikłań, takich jak zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy sepsa, jest szczególnie wysokie. Dlatego szczepienia są kluczowe w profilaktyce i powinny być rozważane jako obowiązkowy element ochrony zdrowia dziecka.
W przypadku zaobserwowania niepokojących oznak – wzmożonego osłabienia, wysokiej gorączki, duszności, obrzęków – należy skontaktować się z pediatrą. Czasem konieczne jest leczenie szpitalne i dożylne podawanie leków przeciwwirusowych, a nawet immunoglobulin.
Jeśli kobieta zachoruje na ospę wietrzną w I trymestrze ciąży, jest narażona na cięższy przebieg choroby, który może prowadzić u niej do poważnych powikłań, takich jak zapalenie płuc czy zapalenie mięśnia sercowego. Stwarza to podwójne zagrożenie – po pierwsze, pogarszają się warunki do prawidłowego rozwoju płodu, a po drugie, wirus może wniknąć do organizmu dziecka i doprowadzić do zespołu ospy wietrznej wrodzonej. Zespół ten zwiększa ryzyko wad rozwojowych i trwałych uszkodzeń płodu.
Natomiast jeśli ospa wystąpi na 5 dni przed porodem lub do 2 dni po porodzie,nieuodporniony noworodek jest narażony na ospę wietrzną noworodkową, która w tym okresie życia może mieć bardzo ciężki przebieg i być groźna dla zdrowia dziecka. Warto podkreślić, że zakażenia VZV u kobiet ciężarnych mogą wiązać się z poważnymi konsekwencjami zarówno dla matki, jak i dla dziecka.
W takich sytuacjach lekarze często decydują się na:
A teraz coś z życia! Nie każdy szpital dysponuje immunoglobuliną VZIG – w wielu przypadkach trzeba ją sprowadzać lub transportować dziecko do placówki, w której dostępne jest odpowiednie leczenie.
Dla kobiet w ciąży kluczowa jest konsultacja z ginekologiem oraz ocena stanu płodu, np. przy pomocy badań USG. Najskuteczniejszą formą ochrony jest szczepienie przeciwko ospie wietrznej co najmniej 3 miesiące przed planowaną ciążą u kobiet, które nie chorowały na ospę i nie mają przeciwciał przeciwko VZV (są seronegatywne). Takie działanie znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia ciężkiego przebiegu choroby i powikłań ospy wietrznej u płodu i u przyszłej matki. Warto pamiętać, że w wielu krajach szczepienia przeciwko ospie wietrznej są obowiązkowe i bezpłatne, co znacząco wpływa na redukcję zachorowań wśród kobiet planujących ciążę.
Istnieje wiele sposobów na zmniejszenie ryzyka powikłań po ospie u dzieci.
W niektórych przypadkach włączenie leczenia przeciwwirusowego (acyklowiru) może pomóc w ograniczeniu powikłań ospy. Lek działa najlepiej, gdy zostanie podany w ciągu pierwszych 24 godzin od wystąpienia wysypki.
Wskazania do leczenia acyklowirem:
Podanie acyklowiru we właściwym momencie może znacząco zmniejszyć ryzyko ciężkich powikłań, takich jak zapalenie płuc, mózgu czy niewydolność wielonarządowa. Pediatra może wtedy również zalecić dodatkowe badania, takie jak morfologia krwi czy USG płuc. W ciężkich przypadkach dziecko może wymagać nawadniania dożylnego i wsparcia tlenowego.
Bardzo ważną rolę w zapobieganiu powikłaniom odgrywają szczepienia przeciw ospie wietrznej. W Polsce są zalecane, a w niektórych krajach obowiązkowe i bezpłatne .
Szczepienie:
W kontekście innych infekcji wirusowych warto również pamiętać o metodach zabezpieczenia najmłodszych, takich jak szczepionka przeciwko RSV dla kobiet w ciąży, która pomaga chronić noworodki przed ciężkimi zakażeniami układu oddechowego.
Powikłania po ospie u dzieci to temat, którego nie warto lekceważyć. Choć wiele maluchów przechodzi chorobę łagodnie, może dojść do groźnych konsekwencji, takich jak bakteryjne nadkażenia skóry, zapalenie płuc czy zaburzenia neurologiczne. Duże znaczenie ma wczesne rozpoznanie pierwszych niepokojących sygnałów i reagowanie na nie. Przy silnych bólach głowy, problemach z oddechem albo nietypowych zmianach w wyglądzie pęcherzyków zaleca się natychmiastowy kontakt z pediatrą.
Najlepszym sposobem na uniknięcie powikłań jest profilaktyka. Warto pamiętać o szczepieniach, utrzymaniu podstawowych zasad higieny oraz odpowiednim leczeniu objawowym. Dzieci z obniżoną odpornością, zwłaszcza te z chorobami przewlekłymi, wymagają dodatkowej uwagi i konsultacji lekarskich. W ich przypadku nawet drobna infekcja może przerodzić się w coś znacznie poważniejszego.
Z perspektywy pediatry-kardiologa apeluję, by nie bagatelizować żadnych niepokojących objawów. Serce dziecka po ciężkiej infekcji wirusowej też wymaga kontroli, ponieważ wirus Varicella-Zoster może uszkodzić mięsień sercowy lub osierdzie. Dbanie o kondycję układu oddechowego, krążenia i odporności ułatwia szybki powrót do zdrowia. Dzięki temu mamy większą pewność, że ospa wietrzna nie pozostawi po sobie trudnych do wyleczenia skutków.
Najczęstszym powikłaniem jest wtórne bakteryjne zakażenie skóry, które może prowadzić do ropni, ropowicy czy róży. Rzadziej występują powikłania neurologiczne, takie jak zapalenie móżdżku czy zapalenie mózgu.
Objawy takie jak zaburzenia równowagi, drżenie zamiarowe, oczopląs czy bóle głowy mogą wskazywać na zapalenie móżdżku. W przypadku zapalenia mózgu mogą wystąpić drgawki, światłowstręt i sztywność karku.
Powikłania są stosunkowo rzadkie, ale mogą być poważne. Ryzyko ich wystąpienia wzrasta u dzieci z osłabionym układem odpornościowym lub przy niewłaściwej pielęgnacji zmian skórnych.
Objawy obejmują zaczerwienienie, obrzęk, ból oraz pojawienie się ropni w miejscu wykwitów ospowych. Może również wystąpić gorączka.
Tak, szczepienie znacząco zmniejsza ryzyko zachorowania na ospę wietrzną oraz wystąpienia jej powikłań. Nawet jeśli zaszczepione dziecko zachoruje, przebieg choroby jest zazwyczaj łagodniejszy.
Tak, w niektórych przypadkach ospa może powodować zapalenie płuc, szczególnie u dzieci z osłabioną odpornością. Objawy obejmują kaszel, duszność i wysoką gorączkę.
W celu złagodzenia świądu można stosować kąpiele z dodatkiem środków łagodzących, miejscowe preparaty przeciwświądowe oraz dbać o krótkie paznokcie dziecka, aby uniknąć zakażenia skóry.
Tak, varicella-zoster virus pozostaje w organizmie po ospie i może uaktywnić się w przyszłości jako półpasiec, szczególnie w okresach osłabienia odporności.
Dziecko jest zakaźne od 1-2 dni przed pojawieniem się wysypki aż do momentu, gdy wszystkie wykwity zmienią się w strupki, co zwykle trwa 7-10 dni.
Hospitalizacja może być konieczna w przypadku ciężkich powikłań, takich jak zapalenie móżdżku, zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, a także u dzieci z obniżoną odpornością, u których ospa może mieć wyjątkowo ciężki przebieg.
W przygotowaniu artykułu korzystałem z wiarygodnych źródeł medycznych, które dostarczają aktualnych informacji na temat ospy wietrznej, jej powikłań oraz metod profilaktyki: